- Szczegóły
- Odsłony: 4547
Na spotkaniu rozmawialiśmy o dwóch książkach : „W rajskiej krainie zielska'' Jacka Hugo-Badera i „Kobieta, która widziała za dużo” Kayi Mireckiej-Ploss.
„W rajskiej krainie wśród zielska” jest zbiorem reportaży o Związku Radzieckim w latach dziewięćdziesiątych. Znajdziemy w nim historie towarzysza Kałasznikowa – konstruktora karabinu, Walerego Burkowa – ostatniego bohatera ZSRR, bezdomnych żyjących na dworcu . Życie tych ludzi zmieniło się diametralnie po rozpadzie imperium. Nie radzą sobie w życiu, są rozgoryczeni i tęsknią za dawnymi czasami „równości”. Znakiem nowych czasów jest zniknięcie kolejek pod Mauzoleum Lenina. W książce znajdziemy też reportaż o mafii, narkotykach i Gazpromie. Lektura przygnębiająca, ale warta przeczytania.
Druga omawiana przez nas książka „Kobieta, która widziała za dużo” jest thrillerem psychologicznym opartym na faktach. Obdarzona zdolnościami paranormalnymi autorka „widzi” scenę zabójstwa młodej pary. Podejrzany o morderstwo zostaje uniewinniony. Narażając swoje życie, Kaya próbuje dotrzeć do prawdy. W wątek kryminalny wplecione są wątki autobiograficzne z życia pisarki – wspomnienia z obozu koncentracyjnego, z pobytu na emigracji w Anglii, o powrocie do Polski i szykanowaniu przez służbę bezpieczeństwa, o ponownej emigracji i pobycie w USA. Oba wątki tworzą spójną i interesującą całość.
- Szczegóły
- Odsłony: 6004
Na pierwszym w tym roku spotkaniu rozmawiałyśmy o książkach „Wyznaję” Jaume Cabre oraz „Kobiety dyktatorów” Diane Ducret.
„Wyznaję” to misternie skonstruowana powieść, której głównym tematem jest Zło. Historia Adriana Ardevola, muzyka i lingwisty, przeplata się z historią skrzypiec, które przechodzą z rąk do rąk. Losy instrumentu stanowią odbicie pogmatwanej europejskiej historii od czasów Świętej Inkwizycji po okrucieństwo obozów zagłady. Jest w niej także wątek miłosny. Adrian pragnie odnaleźć szczęście. Wyznania swoje kieruje do Sary Voltes-Epstein, rysowniczki żydowskiego pochodzenia. Bogactwo wątków i historii czyni powieść interesującą.
Druga omawiana przez nas książka „Żony dyktatorów” zawiera wstrząsające opowieści o życiu żon i kochanek Hitlera, Stalina, Mussoliniego, Mao, Lenina, Bokassy, Ceausescu i Salazara.
- Szczegóły
- Odsłony: 3466
Tematem dyskusji były dwie książki. Pierwsza to „Dryft” Karen Gillece, nagrodzona Europejską Nagrodą Literacką w 2009 roku. Już na pierwszych stronach poznajemy główną bohaterkę – Larę, która po piętnastu latach pobytu w Ameryce Południowej wraca do domu w Irlandii, aby ukoić ból po stracie dziecka. Lata spędzone w Ameryce wypełnione były podróżami z Alejo – ojcem jej synka. Po dwóch latach bezskutecznych poszukiwań zaginionego dziecka , Alejo pogodził się z jego utratą. Lara wciąż wierzyła, że go odnajdzie. W rodzinnym mieście spotkała Christiana, swoją młodzieńczą miłość. Dawne uczucia powróciły. Romans Lary z Christianem wychodzi na jaw. Jego małżeństwo się rozpadło, stracił pracę w szkole. Lara wróciła do Ameryki z nadzieją na odnalezienie syna. Powieść napisana niezwykle ciekawie, przykuwa uwagę od początku do końca. Stawia pytanie o sens postępowania głównych bohaterów.
Drugą omawianą książką była „Opowiem ci o wolności” Wacława Holewińskiego. Bohaterkami krótkich opowieści są Maria „Agata” Nachtman oraz Walentyna „Platerówka”, „Żabka” Stempkowska. Dwie autentyczne postacie. Obydwie kobiety walczyły w konspiracji podczas wojny i po jej zakończeniu. Przeszły przez przesłuchania w gestapo, obóz w Ravensbruck, ubeckie katownie i więzienia. Nękane przez UB i MO, podczas przesłuchań nazywane „faszystowskimi świniami”, bite. Po wojnie miały trudności ze znalezieniem pracy. Wiele bohaterskich kobiet zapłaciło wysoką cenę za to, że się nie ugięły. Dobrze, że autor przywraca pamięć o konspiratorkach z Narodowych Sił Zbrojnych.
- Szczegóły
- Odsłony: 4959
Dyskutowałyśmy o książce „Pary” Johna Updike, która ukazała się w 1968 roku. Jest ona studium obyczajowym Ameryki lat sześćdziesiątych. Do miasteczka Tarbox przybywa małżeństwo, które poznaje kilka par małżeńskich w nim mieszkających. Razem spędzają czas na przyjęciach. Znudzeni, zatracają się w romansach, wymieniają się żonami. Kwestionują dotychczasowe normy życia rodzinnego i chcą być za wszelką cenę nowocześni. Dla niektórych par kończy się to katastrofą – aborcją, rozwodami. Życie małżeństw z Tarbox koresponduje z tym, co dzieje się w Ameryce . Swoboda seksualna znajduje odbicie w języku powieści.
- Szczegóły
- Odsłony: 7750
Na spotkaniu w dniu 9 maja 2014 roku omawiałyśmy książki : „Nieszpór” Tadeusza Żuczkowskiego i „Kobiety II Rzeczypospolitej” Kamila Janickiego. „Nieszpór” jest trzecią powieścią T. Żuczkowskiego. W 2006 roku ukazała się powieść „Jezzus Band”, a w 2009 roku „Torowisko”. Autor jest laureatem wielu konkursów literackich. Tytuł omawianej powieści wskazuje, że jest ona symboliczna. Tomek - główny bohater książki , dokonuje rozrachunku ze swoim dotychczasowym życiem, pełnym porażek i uświadamia sobie, że dawny świat odchodzi, a przyszłość jest nieprzewidywalna. Kilkudniowy pobyt z przyjaciółmi w górskiej bazie , gdzie spędzali wakacje od kilku lat, poznanie młodej dziewczyny Malwiny, spowodowało, że Tomek wyruszy w dalszą podróż ku przyszłości, jak by ona nie była.
Książka „Kobiety II Rzeczypospolitej” zawiera biografie trzech żon prezydentów – Marii Wojciechowskiej, Michaliny Mościckiej i Marii Mościckiej. Niezwykłe historie z ich niełatwego życia. Obserwowane, oceniane, nie zawsze sprostały oczekiwaniom otoczenia. Zawsze wspomagały swoich mężów prezydentów. W tle wielka polityka, na którą niejednokrotnie miały wpływ. Książkę czyta się jak najlepszą powieść.
- Szczegóły
- Odsłony: 7428
6 marca 2014 roku odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Bibliotece.
Panie dyskutowały o książce „Turnus” Tomasza Łubieńskiego.
Książka zawiera monolog Persi – polskiej rezydentki biura podróży na Krecie, która oprowadza nas po swoim życiu. Podróż zaczyna się w Białej Podlaskiej – rodzinnym mieści bohaterki , następnie odwiedzamy z nią Paryż i wyruszamy na Kretę. Tu, wraz z Persi zadajemy sobie wiele egzystencjalnych pytań – o sens życia , o śmierć.
- Szczegóły
- Odsłony: 4534
Dyskusja dotyczyła dwóch książek : „We własnych butach” Elizabeth Mittelstaedt i „Siostra” Rosamund Lupton.
- Szczegóły
- Odsłony: 6755
Po długiej wakacyjnej przerwie , pełne energii i humoru dyskutowałyśmy o książkach „Taniec szczęśliwych cieni” Alice Munro i „Droga” Paula McCarthy'ego.
Czytelniczki rzadko sięgają po zbiory opowiadań. Tym razem z przyjemnością przeczytały opowiadania kanadyjskiej pisarki. Są to głównie historie opisywane oczami kobiet, choć znajdziemy też zdarzenia opowiadane przez mężczyzn . Pisarka doskonale odtwarz realia kanadyjskiej prowincji, umiejętnie portretuje postaci. Teksty napisane są prostym, a zarazem pięknym , plastycznym językiem, który pobudza wyobraźnię.
W każdym opowiadaniu jest jakaś tajemnica. Pierwsze opowiadanie ze zbioru nie wzbudziło entuzjazmu u czytelniczek, ale następne zaciekawiały je coraz bardziej. Na długo pozostanie w pamięci Pań opowiadanie „Dziewczynki i chłopcy”, w którym sceny zabijania koni są tak realistyczne, że wzbudzają grozę. Warto sięgnąć po te historie o zwyczajnym życiu , zwykłych ludzi, napisane naprawdę po mistrzowsku.
„Droga” jest opowieścią o świecie po apokalipsie. Ziemia pogrążona jest w ciemności, Śnieg, który pada jest szary.Opustoszałe miasta i tylko gdzieniegdzie pojawiają się bandy kanibali. Na południe, ku wybrzeżu zmierzają ojciec i syn. .Zdarzenia, które przeżywają po drodze, są przerażające.
Ojciec z wielką determinacją walczy o przetrwanie syna. Droga, którą przemierzają ojciec i syn jest istotą całej opowieści.
Książka zdaniem czytelniczek jest przygnębiająca, a jednocześnie ciepła i wzruszająca. Stawia przed nami wiele pytań – o przyszłość świata, o kondycję współczesnego człowieka. Na te właśnie pytanie próbowałyśmy znaleźć odpowiedzi.
- Szczegóły
- Odsłony: 3934
Było to drugie nasze spotkanie w tym roku. Rozmawiałyśmy o książkach : „Lalki w ogniu” Pauliny Wilk i „Córka drukarza” Ines Thorn.
„Lalki w ogniu" jest zbiorem opowiadań o codziennym życiu we współczesnych Indiach, napisanych przez reporterkę „Rzeczypospolitej”. Każdy rozdział dokumentuje inny ważny aspekt życia Hindusów. Dla czytelnika szokujące są niektóre opisy - np. publicznie odbywającej się defekacji, porannej toalety. Wiele miejsca autorka poświęca kobietom, które pozbawione są podstawowych praw. Miliony maleńkich dziewczynek znikają bez wieści, dokonywane są zabójstwa z powodu posagu, kobieta bez męża jest nikim. Autorka stara się odkryć przyczynę tych zjawisk społecznych oraz ich uwarunkowania.
Książka dostarczyła czytelniczkom wiele emocji. Porównywałyśmy nasze wyobrażenia o Indiach z prawdziwym obrazem Indii w książce Pauliny Wilk.
„Lalki w ogniu” polecamy wszystkim czytelnikom, nie tylko miłośnikom podróży.
„Córka drukarza” to drugi tom sagi frankfurckiej rodziny. Akcja powieści toczy się w cieniu wojny trzydziestoletniej. Mężczyźni odchodzą walczyć, a kobiety muszą same walczyć o utrzymanie majątku. Historie czterech kobiet – Margi, Lili, Judith, Reike przeplatają się ze sobą. Są w powieści trzy wątki – osobisty, rodowy i miłosny, który jest najważniejszy . Jest też intryga. Ciekawie skonstruowana fabuła sprawia, że do końca nie wiemy jak potoczą się losy bohaterek. Mimo przeszkód powieść kończy się optymistycznie.
Powieść sprowokowała nas do dyskusji o kobietach, ich sile i motywach postępowania.
- Szczegóły
- Odsłony: 6324
14 marca 2013 roku odbyło się pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Uczestniczyło w nim 7 pań. Tematem dyskusji były książki : „Wyznania prowincjusza” Szczepana Twardocha i „Łabędź i złodzieje” Elizabeth Kostova.
